Assalamualaikum ,
awak tak mampu untuk tersenyum kah ?
tau tak , saya paksa diri saya untuk senyum bila menerima jawapan awak tu .
saya tak boleh , tapi saya paksa jugak .
saya nak jadi kuat .
walaupun senyuman saya tu hambar , diiringi air mata , senyuman yang terasa sangat sakit di dalam .
tapi saya senyum supaya saya taknak awak tau yang saya lemah .
awak ,
saya tak tau kenapa .
saya takde sebab nak nyatakan .
saya betul-betul tak tau , kenapa saya hantar mesej tu kat awak .
ia berlaku terlalu pantas .
memang .
memang saya tersentap dengan jawapan awak .
lepas tu , saya jadi makin keliru .
kenapa saya menangis dengan jawapan awak tu ?
sepatutnya saya boleh terima dengan tenang .
kenapa ya awak ?
mungkin salah saya .
sebab terlalu awal berterus-terang kah ?
ya , salah saya .
awak tak perlu minta maaf .
awak !
saya yang salah .
bukan awak yang perlu minta maaf .
saya .
saya yang salah .
saya minta maaf sangat , awak .
saya tak tau kenapa .
dalam masa yang sama saya jadi takut .
takut untuk kehilangan awak .
awak ,
tolonglah senyum kembali .
janganlah kerana kesilapan saya ni ,
awak hilangkan senyuman yang awak selalu beri tu .
takpe awak ,
jangan pedulikan hati saya ni .
saya tak kisah hati saya terluka .
sebab saya kan nak jadi kuat .
saya tengah belajar nak jadi kuat .
jadi tolong .
awak tolong jangan buat hati saya jadi lemah .
senyum sayang .
senyum supaya saya tak rasa lemah .
senyum .
supaya saya tau yang orang yang istimewa di hati saya ni
telah memaafkan saya .
btw ,
lagu ni .
saya sengaja letak .
awak ,
terima kasih .
saya minta maaf awak !
saya sengaja letak .
awak ,
terima kasih .
saya minta maaf awak !
